Najmłodsza córka twórcy esperanta Ludwika Zamenhofa była propagatorką tego języka. Przez ponad 4 lata bezustannie podróżowała po Europie i Stanach Zjednoczonych nauczając esperanta. W wieku 28 lat przetłumaczyła na ten język „Quo vadis” Henryka Sienkiewicza. Była jednym z pierwszych wyznawców bahaizmu (religia monoteistyczna) w Polsce. Ostatnie miesiące swojego życia spędziła w getcie, z którego nie wyszła, pomimo iż proponowano jej schronienie poza jego murami. Wykładowczyni – Anna Skudlarska wyjaśni motywacje, którymi Lidia Zamenhof kierowała się w swoim niełatwym życiu, przedstawi ciekawostki z jej esperanckich podróży po Europie i Stanach Zjednoczonych.
